Liturgie kerkdienst.

• 29 maart - internetdienst

  Volledige liturgie 29-3-2020

• 22 maart - internetdienst

  Hier vindt u de volledige liturgie.

• 15 maart - internetdienst

  
  
  Hier vindt u de volledige liturgie.
  
  

• 08 maart

  
  Psalm van intocht 89: 8
  gezang 470: 2
  lied 213: 1
  Leefregel uit Efeziërs 4
  lied 213: 5
  Lezing Oude Testament: (Steeds afgewisseld met gemeentezang)
  Genesis 3 :
  Als antwoord zingen wij lied 967: 5
  Vervolg Genesis 3
  Als antwoord zingen wij lied 967: 1
  Numeri 21: 5 – 8
  Als antwoord zingen wij lied 967: 6
  Vervolg Numeri 21
  Als antwoord zingen wij lied 967: 4
  Lezing Nieuwe Testament:
  Johannes 3 : 14 – 17
  Als antwoord zingen wij lied 967: 2 en 7
  Als antwoord zingen wij lied 547: 6 en 2
  Slotzang lied 415: 1
  Als ons amen zingen wij lied 415: 3
  

• 01 maart

  
  Ps. 25: 1 en 2
  Ps. 25: 3 en 5
  Ps. 25: 6 en 7
  Lied 316: 1 en 2
  Lied 316: 3 en 4
  Lied 537
  Lied 539
  1e Lezing: Deuteronomium 30: 12 – 20
  2e Lezing: Mattheus 4: 1 - 11
  

• 23 februari

  
  Psalm 18 vers 1 en 8
  zingen gezang 919
  E.L 355
  1e lezing Jesaja 43 : 1 tot en met 7
  zingen (beamer) Wees niet bang, Ik ben je God (3 maal)
  2e lezing Marcus 3: 31 tot en met 35
  Lied 836 vers 1,4,5
  Lied 217
  Lied 939 vers 1 en 3
  

• 16 februari

  
  Psalm 150
  EL 305: 1,2,3
  Lied 867
  Lezing: Matteüs 5: 1-10 en 17-20
  EL 8
  EL 289
  Lied 395: 1,3
  Lied 378
  

• 09 februari

  
  Psalm (gemeente) 68 vers 7 en 9
  Lied 210
  Gebed om ontferming (In 3 ‘en) eindigend steeds met Heer ontferm U
  Loflied Chaverim (mis van de Heilige Geest)
  Chaverim : zingt ‘Teach me’ (psalm 119)
  lezing Jesaja 60 vers 1-5
  Chaverim zingt: Prayer for peace
  Lezing Mattheus 5: 13-16
  Lied 838 vers 1,2,4
  Zingen gemeente: …Ik Ben (Sela)
  Chaverim zingt The Irish blessing
  EL 382 vers 1 en 3
  

• 02 februari

  
  Psalm 93: 1, 4
  Lied: 718: 1, 4
  EL 167: 1, 2, 4
  Lezing Mattheus 6: 5-16
  Lied 316: 1, 4
  Lied 370: 1, 2, 3
  Slotlied 1005: 1, 3, 5
  
  

• 26 januari

  
  Psalm 139, 1, 2 en 8
  
  Lied 517, 1, 2 en 3.
  
  Kyrie: gezang 299d ( alleen kyrie – n.b. elke regel wordt 2x gezongen 1x voorzang van voorganger; herhaling- gemeente )
  Gloria-lied: psalm 150a, 3 en 4.
  Lezing: O.T. Jesaja 49, 1-7.
  Lied 176, 1 en 2.
  Lezing N.T. Evangelie van Mattheus 4, 12-22
  Acclamatie: gezang 368c - Doe lichten over ons uw aangezicht.
  ( graag 1x voorspelen; daarna 2x zingen )
  Lied 531, 3
  Lied 418, 2 en 4.
  Lied 415, 3.
  
  

• 19 januari - preek oecumenische dienst in de Basiliek

  
  
  Oecumenische viering zondag 19 januari 2020 ?
  Handelingen 17: een verhaal met uitdagingen voor ons nu, die ik in de preek ook benoemen wil gemeente van Christus,
  Buitengewoon.. vriendelijk, is het thema van deze gebedsweek voor de Eenheid van alle Christenen. Misschien wel een bemoedigend thema als het morgen ‘Blue Monday”, blauwe maandag, blijkt te zijn. De zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar.. Het helpt vast als we dan extra vriendelijk proberen te zijn. Als we vriendelijkheid geven, maar ook ontvangen.
  
  We hoorden in de lezing over een heftige zeereis en schipbreuk. De apostel Paulus (als gevangene, op weg naar de keizer in Rome) is een van de 276 opvarenden samen met de evangelist Lukas, die het verhaal opschrijft.
  Ik weet niet of u wel eens een storm op zee hebt meegemaakt, maar dat is geen pretje.
  En dit duurt dan ook nog eens niet een halve dag, zoals ik zelf eens meemaakte, maar ruim 14 dagen!
  
  We begonnen te lezen in vers 18: ‘Het geweld van de storm was zo groot, dat ze de volgende dag een deel van de lading overboord gooiden.
  De dag daarna gooien ze ook nog de scheepsuitrusting overboord.. “dagenlang” waren de zon noch de sterren te zien, en bleef de storm in alle hevigheid woeden. Zodat we (ook Lukas, schrijver v h boek Handelingen en reisgenoot van Paulus) tenslotte alle hoop op redding verloren.’
  
  Stel je eens voor dat je in zo’n hevige storm terecht komt. Zwart als de nacht is het, zowel ‘s nachts als overdag! Iedereen vreest voor zijn leven.
  Wanhoop overal. Alles wat niet echt nodig is wordt overboord gegooid in een poging het schip lichter te maken. Het doolt stuurloos rond.
  Ze hebben geen idee waar ze zijn en we horen ‘zodat we ten slotte alle hoop op redding verloren’.
  
  Dan staat Paulus op! ‘Had maar naar mij geluisterd, dan waren we op Kreta gebleven! Dan waren ons deze moeilijkheden bespaard gebleven en was er niets verloren gegaan. Maar toch roep ik jullie op om moed te houden, want niemand van jullie zal omkomen, alleen het schip zal verloren gaan.
  De afgelopen nacht werd ik namelijk bezocht door een engel van de God aan wie ik toebehoor en die ik dien. Hij zei: Wees niet bang, Paulus, want je moet voor de keizer verschijnen, en daarom heeft God je in zijn goedheid het leven van alle opvarenden geschonken.’
  Houd dus moed, mannen, want ik stel vertrouwen in God en verwacht dat het zo zal gaan als me gezegd is. We zullen stranden op een of ander eiland’.
  
  Stel het je voor. Midden in die angst en hopeloosheid staat Paulus op en spreekt vrijmoedig over een bijzondere geloofs-ervaring van die nacht.
  Een engel was bij hem gekomen en had hem gezegd niet bang te zijn, maar moed te houden. Paulus zou veilig aan land komen, en met hem zou God ook álle opvarenden bewaren. Niemand zou omkomen. Paulus spreekt vrijuit en moedig.
  Waarschijnlijk waren hij en Lukas een van de weinigen die in God en in Jezus geloofden. Hij zegt het mooi: Ik werd bezocht door een engel van de God die ik toebehoor en die ik dien….
  
  Uitdaging 1: *Misschien ook voor óns een goede manier om zo over ons geloof in God te spreken. “De God die ik toebehoor en die ik dien…”Wij zijn niet van onszelf, maar we behoren toe aan God de Heer.. Hem mogen we dienen. De nadruk ligt dan ook niet zo op dat ‘ik’ het ben die geloof, maar dat ik toebehoor aan Iemand anders…
  Het allermooiste echter is misschien wel dat Paulus hier deze mensen die in doodsangst zijn, moed inspreekt! Hij geeft hen een boodschap van de Heer door! ‘Maar toch roep ik jullie op om moed te houden! (vs 22) En nog eens: Houd dus moed! (vs 25) Want ik stel vertrouwen op God en verwacht dat het zo zal gaan als me gezegd is!’
  
  Waarschijnlijk waren Paulus en Lukas evenzeer bang. De engel zegt namelijk tegen Paulus: ‘wees niet bang, Paulus!’ Paulus grijpt moed en geeft die boodschap van hoop door aan de andere opvarenden. Hij moest zich daarvoor wel kwetsbaar opstellen, want spreken over God te midden van mensen die niet in Hem geloven is niet makkelijk. Maar de boodschap van de hoop op Redding mocht verder verteld worden.
  Hij zegt er nog maar eens bij: ‘Want ik stel mijn vertrouwen in God en verwacht dat het zo zal gaan als me gezegd is..’
  
  *Als ik dat doortrek naar ons nu: Hoe kunnen wij moed grijpen, wanneer we in moeilijke en lastige omstandigheden terecht komen?
  Kunnen wij de stem van de Heer horen, die belooft: Ik ben met je, alle dagen? Wees niet bevreesd! (uitdaging 2)
  
  En ook: kunnen en durven wij ánderen te bemoedigen die het moeilijk hebben? Kunnen we hen deze boodschap van Gods nabijheid doorgeven?
  Dat God met hen wil zijn, alle dagen? Dat ook zij Hem mogen toebehoren? Deze God die redt? Die redding schenkt?! “Ik roep je op om moed te houden!” Wij zijn getuigen van HOOP in een wereld die verscheurd wordt, door wantrouwen, angst, vijandigheid etc!
  
  *Paulus zegt: want ik stel vertrouwen in God en verwacht dat het zal gaan als me gezegd is.. (vs. 25b) Hoe kunnen wij, voor t eerst of misschien weer opnieuw, vertrouwen leren stellen op God? En daarover ook spreken? Niet bang te zijn? Ons niet te schamen? (Hierin klinkt een 3e uitdaging!)
  De situatie verandert overigens niet onmiddellijk voor Paulus en zijn metgezellen op zee. ‘Toen de 14e nacht aanbrak (vs. 27) waren we nog steeds op drift in de ADRIATISCHE ZEE’…
  Ondanks de moedgevende boodschap van Paulus, zal de spanning nog steeds in de lucht gehangen hebben. De bemanning wil stiekem het schip verlaten, maar Paulus merkt het en zegt tegen de leidinggevende dat ze dan niet gered zullen worden. Ze moeten blijven , en weer is het Paulus die (in naam van de Heer en geleid door de Geest mogen we zeggen) een nuchter en praktisch voorstel doet.
  Al weken hadden ze niet gegeten, en nu spoort Paulus iedereen iets te eten. ‘Dat zal bijdragen aan jullie redding, niemand van jullie zal een haar worden gekrenkt! (34)’
  Toen hij dat gezegd had, nam hij een stuk brood, dankte God in aanwezigheid van allen, brak het brood en begon te eten. Dat gaf de anderen moed, zodat ook zij gingen eten.’ (vs. 35,36,37)
  
  Ik ben opnieuw geraakt door de moed van Paulus. In geloof en vertrouwen geeft hij deze praktische en verstandige aanwijzing om allemaal iets te eten.
  Te midden van de 274 mensen die waarschijnlijk niet (of anders) in God geloofden, gaat Paulus staan om te bidden voor het eten.
  Om God te danken! breekt Hij het brood en begint te eten, waardoor de anderen moed krijgen om dat ook te doen. Het lijkt voor ons bijna op iets van Eucharistie of Avondmaal, maar dat is toch niet waarschijnlijk, aangezien het geen christelijke gemeenschap is.
  
  Paulus schaamt zich het evangelie niet. Maar op een heel praktische en concrete manier laat hij zien dat er Iemand aan wie hij toebehoort en die boven Hem staat. Hij laat opnieuw daadwerkelijk zien dat hij zijn vertrouwen op de Heer stelt!
  *De hele situatie laat zien hoe God Paulus gebruikt om iets van Hem te laten zien. Hoe groot de nood ook is! (4e uitdaging!)
  Dat laat zien dat God ménsen, ook óns, gebruikt op de plaats waar we zijn. Op de plaats waar we wonen, of werken. Leerling (getuige) zijn van Hem is geen onmogelijke opdracht, maar is heel dichtbij.
  Gewoon waar we zijn… en bidden om moed en vertrouwen. Eerst voor ons zelf, maar ook om dat uit te dragen, heel praktisch, in woord en daad.
  Laten ook wij dat leren! Uit te komen voor wat we geloven. Niet bang te zijn om te bidden voor het eten, ook niet waar anderen bij zijn.
  Niet bang te zijn over Hem te spreken. Te vertellen van wat ons raakt, van wat ons drijft!
  
  Nadat ze gegeten hebben, gooien ze de rest van het graan overboord om het schip lichter te maken. Uiteindelijk loopt het schip op een zandbank, en krakt doormidden. De centurio geeft opdracht dat eerst degenen die kunnen zwemmen van boord gaan, en dan de anderen, op planken of stukken wrakhout.
  Het gaat zoals de Heer het Paulus had gezegd. Iedereen komt behouden aan wal. Alleen het schip is kapot.
  
  Wanneer ze veilig en wel aan land zijn gekomen, blijkt dat ze op het eiland Malta zijn aangespoeld. Na de traumatische strijd en storm op zee, ontvangt de plaatselijke bevolking hen hartelijk. Dat wordt omschreven met:
  ’buitengewoon vriendelijk’. (28:2) Ze worden verwelkomd, een vuur wordt aangestoken, om deze ‘bootvluchtelingen’ te verwarmen.
  Bijzonder dat ze zo vriendelijk, buitengewoon vriendelijk ontvangen worden. Het laat medemenselijkheid zien, een grote medemenselijkheid, ontferming over zwakken en vreemden. Daarin stelt dit verhaal ons ook voor de 5e uitdaging.
  
  * Hoe laten wij ‘buitengewone vriendelijkheid’ zien? En dan mag het gaan zowel om mensen dichtbij, als mensen verder weg. We zijn geroepen om in Jezus’ naam vriendelijk te zijn, mensen te helpen, te steunen als dat mogelijk is. Ieder heeft hier een eigen verantwoordelijkheid.
  We moeten zien wat mogelijk is en haalbaar. Op welke manier kunnen ook wij ‘buitengewoon vriendelijk’ zijn? Om ook zo getuige te zijn van God, niet alleen met het woord maar ook metterdaad!
  
  Tot slot: nog een laatste toepassing. Als mensen gaan wij onze weg door het leven. Soms in voorspoed, soms ook in tegenspoed.
  Deze momenten wisselen zich af.
  We kunnen ons leven vergelijken met een bootje…dat vaart op de zee van het leven, op de levenszee. De zee is groot. Ons bootje is klein, is wankel.
  We trotseren de golven, maar ontkomen soms ook niet aan een storm. Soms vrezen we voor ons leven. Soms ontbreekt ons de moed.
  Zien we het niet meer zitten!
  Soms besteden soms veel tijd en moeite ons bootje in evenwicht te houden. Dan vrezen we dat we overboord slaan, en verdrinken.
  We mogen weten dat we in deze strijd, op deze tocht in ons bootje op de zee die leven heet, we een Heer hebben die ook Heer is over het water, over de storm. Die ons redden wil.
  Wij kunnen het stuur van onze boot, het roer, aan Hem toevertrouwen. Hij is de gids, Hij kent de weg. In zijn genade wil Hij ons behoeden en bewaren.
  En ons uiteindelijk thuis brengen, veilig thuisbrengen. Een ouder lied zegt: Scheepke onder Jezus hoede, met de kruisvlag hoog in top…
  Laten we ons vertrouwen op de Heer stellen. Moed vatten, en hoop houden! Door Christus onze Heer! Amen.
  
  

• 12 januari

  
  Psalm 25a
  Lied 356
  Lied
  Lezing NT: Mattëus 3: 1-6 en 13-17
  Lied 524
  EL
  EL 212
  Lied 418: 1
  

• 05 januari

  
  Psalm 91: 1 en 2
  Lied 913 vers 1,2,3
  Lied 885
  1e lezing Deuteronomium 30: 11-20 (Willibrord vertaling 2012)
  Lied 316 vers 1 en 4
  2e lezing Romeinen 10: 6 tot en met 11 (NBV)
  Mattheus 2: 1-3 (NBV)
  Lied 518 vers 1 en 2
  EL 167 (Nederlands)
  EL 376
  EL 381: vers 1 en 3
  Lied 416: 1,2,3
  Lied 416:4